Wystawa w Sanoku była dość męczącym przeżyciem zarówno dla Hery jak i dla nas, z kilku powodów. Po pierwsze mieliśmy niestety długą przerwę od ostatniej wystawy, więc Hera miała problem z odnalezieniem się w zaistniałej sytuacji. Po drugie było strasznie gorąco, wystawa była zorganizowana na stadionie więc w okolicy ringów ciężko było się schować przed słońcem. Także gdy w końcu przyszła nasza kolej na zaprezentowanie się Hera nie miała ochoty współpracować. Na szczęście pani sędzia — Magdalena Musiał okazała się osobą wyrozumiałą i Hera dostała ocenę doskonałą oraz pamiątkowy, złoty medal.
